woensdag 7 december 2016

Kitten Academy Live Stream

Wil je even lekker meegenieten, live, van maffe kittenstreken en zien hoe lief ze spelen?
Ik kwam deze tegen op youtube:


Tommy en Felix stoeien erop los

Die kleine apekoppies groeien als kool. Inmiddels zijn onze kleine rakkers twaalf weken en stoeien met elkaar is het einde. Of jouw been als krabpaal gebruiken of als klimboom (au!), planten zijn er om in te klimmen/op te bijten/of bovenop te gaan zitten! (ben ik blij dat mijn planten al zo gerangschikt zijn dat de niet-giftige op kat-bereikbare plekken staan....) En o, die hondenbrokken. Die zijn lekker én daar kan je zo leuk mee spelen! Enne...het voer van "tante Vlek" (seniorvoer) smaakt ook prima! (zucht)
Even meegenieten? Dat kan! Wij smelten van onze lieve dondersteentjes!




En cadeaupapier? Daar speel je mee, toch?





vrijdag 11 november 2016

Mag ik jullie voorstellen: Felix en Tommy

Onze veestapel dunde wel erg uit. Onze lieve hond Rakker was deze zomer overleden en zoals in mijn vorige blog verteld, ook onze lieve suikerkat Muis overleedt. We besloten om voor twee kleine kittens te gaan en bij deze stel ik ze dan ook even voor:

Dit is Felix:




En dit is Tommy:

Onze hond Snuit vond het meteen erg leuk. Woensdag , toen ze kwamen, liep ze er al om heen te kwispelen en gisteren kwamen de kleintjes bij haar op de bank liggen! Ze vond het wel eng, maar bleef wel rustig liggen!


Onze achtjarige kat Vlekkie weet nog altijd niet zo goed wat ze hier nou weer mee aanmoet. Zij was altijd de jongste in huis.... ;-) Dus op afstandje zit ze de boel in de gaten te houden. Maar ook dat komt vast goed, want ze gaat steeds vaker al in de buurt van de diertjes kijken en snuffelen...tot dat de ukkies het door hebben, want dan begint ze maar snel te blazen!

Wat is het toch leuk om kittens met elkaar te zien spelen. Daar kan je naar blijven kijken....

woensdag 9 november 2016

Dag lieve Muis

Onze lieve Muis heeft afscheid van ons genomen. Ruim 18 jaar mochten we van hem genieten. Hij genoot steeds meer van onze aandacht en vond het heerlijk als we hem 's avonds bij ons op de bank namen, want dat lukte hem zelf niet zo erg meer. Hij mankeerde inmiddels van alles: nieren, suiker en ook nog eens een alvleesklierontsteking. Maar hij genoot nog zo....


Afgelopen zaterdag is hij overleden, gewoon bij ons thuis. Dag lieverd, je zult altijd bij ons horen!

zaterdag 6 augustus 2016

Ook de kat is jaloers....

Onder mijn dierlijke gezinsleden heerst jaloezie....Aai ik de ene hond, dan is de ander er als de kippen bij om toch ook een aai te krijgen. Zeker de dame in het gezelschap is daar ontzettend op gebrand. Wil mijn stokoude herenhond in de buurt van madam gaan liggen, dan is mevrouw het daar echt niet mee eens. Andersom gaat ze zo ongeveer op hem liggen, als hij daar ligt waar zij ook wil liggen (in het zonnetje bijvoorbeeld). En die goedsul vindt het prima. Terwijl hij naar anderen toe vroeger altijd de macho was, naar zijn halfzusje toe is hij altijd al een goedsul geweest....hoezo de man is de baas;-) !

Geeft mijn man een knuffel aan mij? Dan vindt juist onze goedsul dat hij er ook bij moet zijn en draait om onze benen heen....
Aandacht is dus blijkbaar een reden om ontzettend jaloers te zijn!

Nu zou je misschien denken dat alleen honden hier last van hebben? Nou, vergeet dat maar. Roep ik een hond? Dan denkt Vlekkie toch echt dat ook zij er bij moet zijn. En vanochtend gaf ik de honden een aai (die lagen op de bank) toen ik uit bed kwam. Hoor ik een heftig miauwtje naast me. Vanaf de stoel zat Muis duidelijk te wachten op ook een aai over zijn koppie.....

Ach ja, het zijn soms net kinderen .....Hoewel mijn kinderen al die aandacht nu ze ouder zijn juist niet meer altijd kunnen waarderen....   ;-)


Vlekkie en madam hond (Snuit)

zondag 9 augustus 2015

Foutje van Muis: een koppie voor de hond

Muis was drie toen de eerste hond in huis kwam. Hij vond ze eng...en nog altijd wil hij niks van ze weten. Als Rakker te dicht in zijn buurt komt, geeft hij een haal. Nu zou je zeggen dat Rakker dat onderhand toch zou moeten weten, maar eh..het gebeurt nog steeds. Ook wel zielig, want Rakker loopt dan meestal niets vermoedend langs een stoel waar toevallig die kat op blijkt te liggen....

Nu zat ik pas buiten met Muis aan mijn voeten. Hij genoot van mijn aaiende handen en was enthousiast alles in de buurt kopjes aan het geven. Rakker was inmiddels ook bij me komen staan.

Herken je de situatie waarin een onbekend kind jou bijvoorbeeld een handje geeft en er dan later pas achterkomt dat jij helemaal zijn mama niet bent? Kindje schrikt....en jij moet er wel om lachen.
Nou, zoiets gebeurde dus ook met die maffe dieren van mij. Tot mijn stomme verbazing zie ik hoe Muis Rakker een koppie geeft. Huh? Muis die met Rakker snolt?????? Vlekkie wil dat wel doen en dan vaak met mijn andere hond Snuitje. Maar MUIS?

Tja, dat bleek ook een foutje. Ik had het nog niet gedacht of Muis ontdekt dat het niet mijn benen maar de poten van Rakker waren....hij haalt uit en vlucht weg. Rakker gaf natuurlijk commentaar. Niet op de knuffel maar wel op die haal.....

En ik? Tja, na even wat gesus hier en daar moest  ik er eigenlijk wel om lachen. Oké, voor Rakker vond ik het wel sneu.....hij deed immers helemaal niks!
Hierbij een filmpje van onze Muis: